Ojciec Święty Jan Paweł II



Bracia i Siostry, Ukochani w Chrystusie Panu.
      Ludu Mój, wierny Bogu i Matce Maryi Królowej Polski.


      Świat w którym żyjecie, który dąży do samozagłady, do samozniszczenia, ten właśnie Świat zagubił i zatracił wiarę i drogę do Boga. Ten Świat, gdzie wszyscy możnowładcy uczyniwszy siebie silnymi, przyczyniają się do cierpień innych ludzi. Ludzi, którzy są prześladowani, którzy głodują, chorują, cierpią, a potem umierają. Ich życie jest ciężkie i trudne. Ale wiara niektórych z Nich jest silna i bardzo głęboka. Cóż takiego uczynił Im Bóg? Bóg, który jest Miłością! Za co Bogu odpłacają niszcząc Jego Milość do każdego człowieka.

      Kochajmy Boga, kochajmy każdego bliźniego, bo w każdym z nas mieszka Bóg. Eucharystia jest tą prawdą o Żywym Bogu, o Jego obecności w kawałku chleba i kroplach wina. Niech więc Eucharystia bedzie naszym codziennym pokarmem, abyśmy mogli wypełniać Wolę samego Boga Ojca i razem z Jezusem powiedzieć:

Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał, i wykonać Jego dzieło.

(J 4:34)

      Eucharystia powinna być w centrum każdego chrześcijanina, każdego katolika. Siła i Moc płynąca z Eucharystii jest tak wielka, że czyni nas bardziej doskonałymi, że zbliża nas do samego Boga, który jest doskonały.
      Czyż nie powinniśmy wypełniać Woli Naszego Stwórcy? Jako dzieci Boże powinnismy czynić ten gest wzgledem Ojca.

      Wiara każdego chrześcijanina nie może istnieć bez Nadziei i Milości. Aby w nas mogła zakwitnąc Miłość Boża potrzeba jest Wiara w Ducha Świętego, dzięki któremu, w pokoju serca, otrzymujemy tę Miłość od Samego Boga Ojca. Tylko życie w Duchu Świętym może być najwspanialszym świadectwem, że jest w nas Miłość Boża.
Każda Miłość, będąca Bożym darem, zawsze przynosi dobre owoce. Miłość ludzka, zmysłowa skupia sie na tym co cielesne, a nie duchowe; to co przemijające, ulotne, co jest marnością w oczach Boga.

      Niech serca Wasze będą pochodnią, płomieniem milości rozpalającym Miłość Bożą w sercach innych ludzi, którzy nigdy nie dostąpili takiej Miłości, którzy czekają od dawna na tę Miłość.

      Pielgrzymowanie do Was, to spotykanie Żywego Jezusa w każdym z Was, to odkrywanie Boga w drugim człowieku, to tajemnica Bożego Życia.

      Przebaczajcie wszystkim, bo w tym geście dostępujecie wielkiej Miłości Boga, która uzdrawia Was i Waszą Duszę i która jest większa niż całe zło.

      Nawet gdy umrę pozostaną Słowa, Żywe Słowa.

Szukałem Was, a Wy przyszliście do Mnie.
Nie opuszczę Was i pozostanę z Wami na wieki.
Będę z Wami, bo Was Kocham.

      Droga do Boga prowadzi przez pokorę, dzięki której stajemy jak dzieci w PRAWDZIE przed Stwórcą.

Jan Paweł II, papież